Poradnia Psychologiczno Pedagogiczna
w Strzyżowie

wyszukiwarka :

czegoś nie możesz znaleźć ? poszukaj

odwiedź naszą oficjalną stronę www.poradniastrzyzow.pl

Opóźniony rozwój mowy

Opóźniony  rozwój  mowy.

 

        Choć  bardzo  byśmy  sobie   tego życzyli, nie zawsze mowa  naszego dziecka  rozwija  się  w  sposób prawidłowy.  Przychodzi  taki moment,  kiedy  rodzic  zauważa, że  jego  dziecko  mówi  gorzej, niż jego  rówieśnicy,  bądź  nie  mówi wcale. Przyczyn  tego  zjawiska może  być  wiele. Jedną  z  nich może  być opóźniony  rozwój mowy (ORM). Inne  nazwy: niemota, alalia prolongata. Jest  to  niższa  sprawność  językowa, powstała  w  okresie  kształtowania  się  mowy i  spowodowana  wieloma  czynnikami. Opóźniony  rozwój  mowy stwierdza  się  w  przypadku, gdy  kompetencje  językowe  wykształcają  się  w  stopniu  niewystarczającym  do  osiągnięcia  efektywnego  porozumiewania  się  z  innymi  lub  nie  wykształcają  się  w  ogóle.  W  ORM  zaburzone  mogą  być  artykulacja  i  gramatyka  wypowiedzi. Znacznie  ograniczony  jest  także  zasób  słownictwa  dziecka.  Wolniejsze  tempo  nabywania  zdolności  językowych  może  dotyczyć  zarówno  czynności  mówienia,  jak  i  rozumienia. Dziecko  słyszy  dobrze, rozumie  polecenia  słowne. Potrafi  wymówić  głoski, czasem  sylaby, ale złożenie  ich  w  słowo  i  wypowiedzenie  jest  już  bardzo  trudne.

 

Co  powinno  zwrócić  uwagę  rodziców ?

późniejsze  pojawienie  się  gaworzenia ( norma : 6 -9 miesiąc życia ),

ubóstwo  słownika,

późniejsze  pojawienie  się  zdań  prostych  i  złożonych ( pod  koniec  2  roku  życia dziecko  powinno  operować  zdaniami  prostymi, a pod  koniec  3 r.ż. złożonymi)

- zbyt  długo  utrzymująca  się  nieprawidłowa  struktury  gramatyczne,

- zniekształcenie   fonetycznej  budowy  wyrazów, 

- przedłużający  się  okres  swoistej  mowy  dziecięcej,

- słaba  pamięć  słuchowa, opóźnienie  rozwoju  analizy  i  syntezy  słuchowej,

- trudności  w  samodzielnym  opowiadaniu  uwzględniającym  kolejność  wydarzeń  oraz związki  przyczynowo - skutkowe.

 

Opóźnienie  rozwoju  mowy  jest  wynikiem  zakłóceń  rozwoju  bądź  zaburzeń  rozwoju. Zakłócenia  rozwoju  prowadzą  do  samoistnego  opóźnienia  rozwoju  mowy ( SORM ) , do  którego  zalicza  się  wycinkowe  opóźnienie  rozwoju  mowy, zespół  opóźnienia  mowy  czynnej, opóźnienia  rozwoju  artykulacji  oraz  rozwojową  niepłynność  mowy. Zaburzenia rozwoju  prowadzą  do niesamoistnego  opóźnienia  rozwoju  mowy ( NORM ) , do  którego  zalicz  się  specyficzne  zaburzenia  rozwojowe,  parcjalne  zaburzenia  rozwojowe  i  rozległe  zaburzenia  rozwojowe.

SORM  może  być  uwarunkowany  genetycznie  bądź  środowiskowo.

NORM  powstaje  na  skutek  zaburzeń rozwojowych  o określonej  lub  trudnej  do  ustalenia  etiologii.

Objawy  w  przypadku  SORM  to początkowo  brak  rozwoju  mowy a  następnie  opóźnienie najczęściej  ekspresji  językowej. Objawy w przypadku  NORM to  brak  rozwoju  mowy, zatrzymanie, zahamowanie procesu  rozwoju, regres  do  wcześniejszych  etapów  rozwojowych, utrata  wykształconych  już  zdolności  percepcyjno - ekspresyjnych. Opóźnienie  może  dotyczyć  zarówno  mówienia  jak  i  rozumienia.

SORM  ma  charakter  przejściowy, samoistnie  ustępuje ( najczęściej  do  3  roku  życia ). Nie  ma  dalszej  konsekwencji  dla  dalszego  rozwoju. Powstałe  w  wyniku  NORM  zmiany  mogą  mieć  charakter  przejściowy  lub  trwały,  szybko  ustępujący  lub  pogłębiający  się. NORM  może  doprowadzić  do  powstania  różnych  zaburzeń  mowy.  Mowa  w  końcowej  fazie  rozwojowej  zazwyczaj  nie  osiąga  normalnego  poziomu,  zaburzeniom  mowy  zazwyczaj towarzyszą  dodatkowe  problemy.

 

Przyczyny  opóźnień  rozwoju  mowy :

1 ) Przyczyny  egzogenne :

-  brak  bodźców  do  mówienia,

-  nadmiar  bodźców  słownych,

-  nieprawidłowe  wzorce  i  postawy  językowe  dorosłych,

-  niewłaściwa  reakcja  otoczenia  na  wypowiedzi  dziecka.

2 )  Przyczyny  endogenne :

- uszkodzenie  ośrodkowego  układu  nerwowego,

- krwawienia  śródczaszkowe,

- wady  narządów  artykulacyjnych,

- uszkodzenia  narządu  słuchu,

- uszkodzenia  obwodowego  narządu  mowy,

- uszkodzenia  mięśniowo - nerwowe,

- niedorozwój  umysłowy,

- autyzm  dziecięcy.